Anyways, de sociale agenda was weer rijkelijk gevuld met onder andere de Smelly Cat party. David, onze Spanjaard had tijdens kerstmis een klein beeldje van een kat gekregen met een kerstmuts, "Smelly Cat" gedoopt (cfr. Friends). Céline, onze Française wist deze te ontvreemden op Andreu's verjaardagsfeest enkele weken terug. Sindsdien neemt ze die mee op alle trips en trekt ze foto's van de kat in de sneeuw, in de microgolfoven, op de open haard en zoveel meer. Ze had dan maar besloten een dreigbrief te schrijven naar David en de foto's in z'n brievenbus te steken. "We have your cat. If you want to see it alive once again you must bake a chocolate cake by tomorrow at 6 pm. Come alone and don't tell anyone or your cat will not see daylight once again.". Typisch voor vrouwen om een chocoladecake af te dingen als losgeld. Maar een leuke gelegenheid, want terwijl David trachtte uit te vissen hoe je een cake moet maken zat iedereen mee te doen in het complot en voor tal van andere dingen te zorgen. Het resultaat was een gezellige avond vol eten, drinken en leuk gezelschap. En dat allemaal dankzij een onnozel beeldje van een kat. Elke reden is een reden om te feesten zeg maar.
De donderdag was het dan weer tijd om de Belgische delegatie Goossens op te vangen aan het busstation. Gepakt en gezakt alles bij mij afgezet om er direct in te vliegen en naar het "Rousette ice skating event" te gaan. Het was een avond op de openlucht ijsschaats piste waarbij iedereen een nummer kreeg (in een hartje in het kader van Valentijn) en z'n alter ego van het verkeerde geslacht moest zoeken tussen alle andere schaatsers. Ondertussen werd er muziek gespeeld, warme chocolademelk en bessensap geserveerd en uiteindelijk werden er nog grootschalige ijsschaats spelletjes gespeeld zoals varianten op Dikke Bertha en andere. Daarna ons bed in want de Goossens hadden maar 2u geslapen afgelopen nacht en hadden hun schoonheidsslaapje nodig. En eerlijk gezegd kon ik ook wel eens wat slaap gebruiken want ik had zelf nog een ruime achterstand opgebouwd.
De volgende dag vroeg opgestaan om naar de kliniek te gaan. Gelukkig zat de dag er al op om 11u30 want de vrijdag werken de verpleegsters minder lang (waarom is iets anders) en de operaties waren zeer kortdurend en eerder vergelijkbaar met de drive-in van McDonalds dan uitgebreid gastronomisch dineren in een vijf-sterren restaurant. Maar dat kwam me goed uit want dan kon ik de Goossens vervoegen door Turku. Snel naar huis om vast te stellen dat ik ze om 12u 's middags wakker uit hun bed bel. Schandalig! Een uur of twee later zetten we eindelijk koers naar downtown Turku. Eerste stop: het bezoek aan de kathedraal, tweede stop: chillen in de meest loungy bib van Finland. Derde stop: een geweldige reis maken op de belachelijkste ferry van Finland die je gewoon van de éne kant van de rivier naar de andere vaart. Vierde stop: een bezoek aan de haven van Turku, met diens grote boten en oorlogsschepen, gevolgd door een bezoek aan het kasteel van Turku. Next was het Kunstmuseum gevolgd door een etentje en privé-feestje met geneeskunde studenten om ze dan wijselijk te dumpen (ze gingen immers niet meer uit naar een feest, maar wij wouden niet anders) en onze nacht door te brengen in nightclub Onnela. Gezien ons blood nog niet voldoende verzadigd was met de essentiële dagelijkse concentratie promille dachten we de Silver Card van Onnela aan te schaffen en ons te onderwerpen aan de talrijke kortingen op allerlei dranken die we hadden gezien op de affiche. Zo gezegd zo gedaan, om dan vijf minuten later te horen te krijgen dat die kortingen alleen geldig waren op woensdag en donderdag. Dedju. Gelukkig was er nog een korting op bier en een cranberry longdrink. Good enough. Er was jammer genoeg niet voldoende volk in Onnela om ons wakker te houden dus zijn we maar langs de Hesburger gepasseerd om dan naar huis te gaan.
Zaterdag zijn we dan naar Ruissalo gegaan, een eiland aan de kust van Turku dat bekend staat als een zomerse trekpleister en place-to-be. We hebben op het water gelopen zoals onze goeie vriend Mozes, een wandeling gemaakt door de wilde natuur om uiteindelijk te eindigen op in een sauna van 95°C. waarbij je de kans had om als je het te warm had af te koelen in de Baltische zee (> -5°C.). De komende twee uur werden dus gevuld met gezweet en gepeiger gevolgd door gebibber en tandengeklapper. Maar je werd het gewoon (alhoewel dat wildplassen in de sneeuw op je blote voeten enorm pijnlijk bleef), op de duur kon je veel verder zwemmen in het ijskou water en leerde je het langer uit te houden buiten omdat je het dan nog zoveel kouder kreeg en als beloning het veel langer kon uithouden in de sauna. En dat gaf wel een fijn gevoel want de confrontatie tussen koude en warmte nadien deed je lichaam overal tintelen! Uiteindelijk werd het tijd om door te gaan want we moesten tegen 18u in het Sibeliusmuseum zijn om een Valentijnsconcert (accapella) bij te wonen. 's Avonds zijn we dan nog uitgeweest naar Börs, waar Peter had afgesproken met een Finse vriendin die hij had leren kennen tijdens zijn erasmus in Lyon. Jammer genoeg waren zij en haar vriendinnen als zodanig zat dat ze juist uit gezondheidsoverwegingen zijn moeten weggaan toen wij toekwamen om middernacht. Maar Börs was wel de moeite. Gigantisch groot weliswaar, zodanig groot dat onze vriend uit Peru, Pavel, naar het toilet ging, z'n weg verloor in het complex, ons niet meer terugvond en dan maar de zoektocht had opgegeven en triest,vontgoocheld en alleen naar huis is gekeerd. Voor de rest van ons was het wel een geslaagde avond. Om 5u30 eindigden we eindelijk in ons bed om anderhalf uur later op te staan om de bus van 8u te nemen naar Himos. Want terwijl ik hier nog wat tijd spendeer in de kliniek gaan de Goossens op shortski tot woensdag!
P.S.: Kristel, ik heb vernomen dat 25% van de Finnen trouwt met een buitenlander, dus als je wil kan je je hart hier op twee manieren verliezen.
Nils, je weet dat je altijd welkom bent, hou er wel rekening mee dat ik niet elke dag kan vrijmaken!
Merci voor de reacties aan alle anderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten